آشنایی با معماری جرجیایی

در بازه زمانی ۱۷۰۰ تا ۱۸۳۰ معماری جرجی یا جرجیایی Georgian architecture ابتدا در بریتانیا و سپس در آمریکا سر و شکل یافت.
در معماری جرجی  سازه‌ها و ستون هایشان عمدتا اغلب از چوب ساخته شده است. کاخ سفید، کالج دورتموث، دانشگاه هاروارد و کالج ویلیام و مری، نمونههای برجسته‌ای از معماری جرجی در آمریکا را ارائه می‌دهند. معماری سبک جرجی بدون شک وامدار شیوههایی از سبکهای معماری دوران رنسانس وبویژه سبک باروک است. اما دلیل این نامگذاری نیز جالب توجه هست. معماری جرجیایی در زمان حکومت خاندان هانوور در انگلستان به اوج خود رسید و این نام برگرفته از چهار جرج پادشاه نخستین این دودمان، یعنی جرج یکم تا جرج  چهارم برگرفته شده است. 
  
پس از سال 1850 سبک معماری جرجی در آمریکا دوباره شور گرفت. در اوایل قرن بیستم در بریتانیا نیز این سبک از معماری  به عنوان نئو-جورجیان مجدداً احیا شد و به یک بازنگری کلی در سبک انجامید. در آمریکا اصطلاح جورجیان به‌طور کلی برای توصیف تمام ساختمان‌های قدیمی و تاریخی آن بدون در نظر گرفتن سبک مشابهش در انگلستان استفاده می‌شود، مشخص شده که این سبک در جهت تقارن و اصول دینی معماری کلاسیک از یونان و روم و به عنوان احیا در معماری رنسانس شکل گرفت، جزئیات نیز به‌طور معمول در سنت کلاسیک و نه محدود و گاهی اوقات تقریباً به هیچ عنوان وجود ندارد. جان نش معمار برجسته انگلیسی نقش بسزایی در معرفی و ترکیب سبک جرجی با سایر سبک‌های رایج داشت. کاخ سفید واشینگتن که بین سال های 1792 تا 1800 میلادی با ماسه سنگ‌های سفید همزمان با ساخت شهر نیویورک بنا گردید از مشهورترین سازه های سبک معماری جرجی است.